Zgodnie z art. 17 ustawy Prawo ochrony środowiska z dnia 21 kwietnia 2001 (Dz. U. Nr 100, poz. 1085 z późn. zm.), organ wykonawczy województwa, powiatu i gminy, w celu realizacji polityki ekologicznej państwa, sporządza odpowiednio wojewódzkie, powiatowe i gminne programy ochrony środowiska
Firma BAASA ACOUSTICS posiada wiedzę i potencjał techniczny do wykonania dowolnego programu ochrony przed hałasem zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Przyjęta w 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza, że Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju (art. 5), ustala także, że ochrona środowiska jest obowiązkiem m. in. władz publicznych, które poprzez swą politykę powinny zapewnić bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom (art. 74). Nowy porządek konstytucyjny wymaga więc, aby przygotować również dostosowaną do niego nową politykę ekologiczną państwa oraz dostosowane do tej polityki strategie branżowe i plany działania.
Wiodącą zasadą polityki ekologicznej naszego państwa u schyłku mijającego i na początku przyszłego stulecia jest wspomniana już, przyjęta w Konstytucji RP, zasada zrównoważonego rozwoju, która uzyskała prawo obywatelstwa wśród społeczeństw świata w wyniku Konferencji Narodów Zjednoczonych w Rio de Janeiro w 1992 r. Podstawowym założeniem zrównoważonego rozwoju jest takie prowadzenie polityki i działań w poszczególnych sektorach gospodarki i życia społecznego, aby zachować zasoby i walory środowiska w stanie zapewniającym trwałe, nie doznające uszczerbku, możliwości korzystania z nich zarówno przez obecne jak i przyszłe pokolenia, przy jednoczesnym zachowaniu trwałości funkcjonowania procesów przyrodniczych oraz naturalnej różnorodności biologicznej na poziomie krajobrazowym, ekosystemowym, gatunkowym i genowym. Istotą zrównoważonego rozwoju jest równorzędne traktowanie racji społecznych, ekonomicznych i ekologicznych, co oznacza konieczność integrowania zagadnień ochrony środowiska z polityką w poszczególnych dziedzinach gospodarki. Zasada zrównoważonego rozwoju powinna być przy realizacji polityki ekologicznej państwa uzupełniona szeregiem zasad pomocniczych i konkretyzujących, które znalazły zastosowanie w rozwiniętych demokracjach.
Po uzgodnieniu i przyjęciu niniejszej polityki ekologicznej państwa minister środowiska opracuje program wykonawczy do tej polityki, zawierający:
- szczegółowe wytyczne dotyczące zasad i zakresu uwzględniania zagadnień ochrony środowiska w programach sektorowych,
- szacunek kosztów osiągania celów polityki ekologicznej państwa (krótko- i średniookresowych), w odniesieniu do racjonalnego użytkowania zasobów naturalnych oraz w odniesieniu do jakości środowiska,
- harmonogramy zadań nakładanych na administrację publiczną, w zakresie doskonalenia narzędzi i instrumentów polityki ekologicznej, współpracy międzynarodowej, sporządzania programów wykonawczych i prowadzenia kontroli realizacji polityki ekologicznej oraz dokonywania jej oceny i aktualizacji (rozdziały 4, 5 i 6); harmonogramy te powinny zawierać, co najmniej, nazwę zadania, nazwę organu odpowiedzialnego i organów współpracujących oraz sposób i termin realizacji zadania,
- strategię rozwoju systemu zarządzania środowiskowego.
Realizacji polityki ekologicznej państwa będą służyć także inne programy i harmonogramy wykonawcze, których wdrażanie będzie stymulowane już istniejącymi i wprowadzanymi narzędziami polityki ekologicznej oraz procedurami kontroli z wykorzystaniem uzgodnionych mierników. Programy te powinny być zintegrowane ze strategiami, politykami i programami dotyczącymi poszczególnych sektorów gospodarki narodowej, a także z polityką zagospodarowania przestrzennego. Wydzielone, interdyscyplinarne programy bądź strategie w dziedzinie ochrony środowiska, poza programem wykonawczym do polityki ekologicznej państwa, będą sporządzane jedynie dla potrzeb realizacji zobowiązań międzynarodowych, w tym przede wszystkim związanych z procesem ubiegania się o członkostwo w Unii Europejskiej. Na etapie realizacji celów krótkoterminowych i w pierwszym okresie realizacji celów średniookresowych będą to:
- krajowa strategia gospodarowania odpadami na szczeblu krajowym,
- krajowa strategia gospodarki wodnej i poprawy jakości wód,
- krajowa strategia poprawy jakości powietrza,
- programy implementacyjne służące osiągnięciu celów wyznaczanych w poszczególnych wspólnotowych aktach prawnych dotyczących jakości wód, jakości powietrza i gospodarowania odpadami,
- krajowa strategia ograniczenia emisji metali ciężkich i trwałych zanieczyszczeń organicznych (w tym wycofania z użytkowania etylizowanej benzyny),
- krajowa strategia ograniczania emisji gazów cieplarnianych i zwiększania efektywności energetycznej,
- krajowa strategia rozwoju energetyki odnawialnej,
- krajowa strategia ochrony różnorodności biologicznej i krajobrazowej,
- krajowa strategia bezpieczeństwa biologicznego (w zakresie biotechnologii i kontroli użytkowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie),
- krajowa strategia ochrony i zrównoważonego użytkowania gleb,
- narodowy program edukacji ekologicznej, rozszerzenia dostępu do informacji i udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji dotyczących środowiska,
- strategia poprawy jakości wody w rzekach oraz zapewnienia ochrony przed powodzią (w nawiązaniu do Konwencji Helsińskiej, zobowiązań międzynarodowych dotyczących ochrony wód Odry oraz programów pomocowych, stworzonych dla likwidacji skutków powodzi na Odrze w 1997 r.),
- strategia ochrony przed zanieczyszczeniem wód podziemnych, a szczególnie głównych zbiorników wód podziemnych.
Polityka ekologiczna państwa oraz programy wykonawcze, o których mowa w p. 185 i 186, powinny być wykorzystywane przy sporządzaniu programów wojewódzkich, powiatowych i gminnych, a także programów ponadlokalnych i międzywojewódzkich, jeśli właściwe organy samorządowe podejmą decyzję o potrzebie sporządzania takich programów.
Źródło www.mos.gov.pl